Rusland kan niet langer worden beschouwd als een strategische partner en de Europese Unie moet klaar zijn om verdere sancties op te leggen als het het internationaal recht blijft schenden». Dit is de resolutie die door het Europees Parlement is goedgekeurd op 12 maart met 402 stemmen voor, 163 tegen, en 89 onthoudingen. De resolutie, gepresenteerd door de Letse parlementariër Sandra Kalniete, ontkent vooral elke legitimiteit voor de presidentsverkiezingen in Rusland en kwalificeert hen als “niet-democratisch”, en daarom presenteert president Poetin zich als een veroveraar.
Ze beschuldigt Rusland niet alleen van “schending van de territoriale integriteit van Oekraïne en Georgië”, maar ook van de “interventie in Syrië en inmenging in landen zoals Libië” en, in Europa, van “bemoeienissen die bedoeld zijn om verkiezingen te beïnvloeden en spanningen te vergroten” . Ze beschuldigt Rusland van “schending van de wapenbeheersingsovereenkomsten” en sluit het af met de verantwoordelijkheid het INF-verdrag te hebben begraven. Daarnaast beschuldigt zij Rusland van «belangrijke schendingen van de mensenrechten in Rusland, inclusief marteling en buitengerechtelijke executies», en «moorden gepleegd door Russische inlichtingen agenten door middel van chemische wapens op Europese bodem».
Na deze en andere beschuldigingen verklaarde het Europees Parlement dat Nord Stream 2 – de gaspijpleiding die is ontworpen om het aanbod van Russisch gas aan Duitsland over de Oostzee te verdubbelen – «de Europese afhankelijkheid van Russisch gas vergroot, de Europese binnenmarkt en zijn strategische belangen bedreigt […] en moet daarom worden beëindigd ».
De resolutie van het Europees Parlement is een getrouwe herhaling, niet alleen wat betreft de inhoud, maar zelfs in de formulering ervan, van de beschuldigingen die de VS en de NAVO richten op Rusland, en wat nog belangrijker is, het parroteert trouw hun eis om Nord Stream 2 – het object van de strategie van Washington, gericht op het verminderen van het aanbod van Russische energie aan de Europese Unie, om ze te vervangen door voorraden uit de Verenigde Staten, of althans van Amerikaanse bedrijven. In dezelfde context werden bepaalde mededelingen gedaan door de Europese Commissie gericht aan haar leden, waaronder Italië, die de intentie hadden om toe te treden tot het Chinese initiatief van de Nieuwe Zijderoute. De Commissie beweert dat China een partner is, maar ook een economische concurrent en, wat van kapitaal belang is, «een systemische rivaal die alternatieve vormen van bestuur promoot», met andere woorden alternatieve bestuursmodellen die tot nu toe werden gedomineerd door de westerse mogendheden.
De Commissie waarschuwt dat het vooral noodzakelijk is om “de kritieke digitale infrastructuren te beschermen tegen mogelijk ernstige bedreigingen van de veiligheid” van de 5G-netwerken die worden aangeboden door Chinese bedrijven zoals Huawei, en die door de Verenigde Staten zijn verboden. De Europese Commissie weerspiegelt getrouw de Amerikaanse waarschuwing aan haar bondgenoten. De opperbevelhebber van de geallieerden in Europa, de Amerikaanse generaal Scaparrotti, heeft aangegeven dat deze ultrasnelle mobiele netwerken van de vijfde generatie een steeds belangrijkere rol zullen spelen in de strijdkrachtige capaciteiten van de NAVO – bijgevolg zal geen “amateurisme” door de geallieerden worden toegestaan.
Dit alles bevestigt de invloed van de “Amerikaanse Factie”, een krachtig transversaal kamp dat het politieke beleid van de EU langs de strategische lijnen van de VS en de NAVO oriënteert.
Door het valse beeld van een gevaarlijk Rusland en China te creëren, bereiden de instellingen van de Europese Unie de publieke opinie voor om te accepteren wat de Verenigde Staten zich nu voorbereiden op de ’verdediging’ van Europa. De Verenigde Staten – verklaarde een woordvoerder van het Pentagon op CNN – maken zich op om grondgebaseerde ballistische raketten te testen (verboden door het INF-verdrag begraven door Washington), dat wil zeggen nieuwe Euroraketten die Europa opnieuw de basis zullen maken en tegelijkertijd tijd, het doelwit van een nucleaire oorlog.
Auteur: Manilo Dinucci, Voltaire Netwerk, 24 maart 2019. Vertaling: Martien van den Hurk. Bron Il Manifesto (Italië)
